Jesienna włoska sagra

Lato i wczesna jesień to w Italii najbardziej odpowiedni czas na festyny, czyli festa & sagra time! 

Oba te terminy wywodzą się z łaciny: sagra od sacrum-sacro- święty, a festa od festum- święto religijne.

Każde, nawet najmniejsze miasteczko ma swojego miejscowego świętego (santo partono), którego relikwie i podobizny obnosi się w dzień tegoż świętego w procesji po ulicach. Tym wydarzeniom z reguły towarzyszy miejscowy jarmark, wiele wrzawy, muzyki i występów. Oczywiście swiętuje całe miasteczko, wszystkie zakłady są zamknięte, tak aby każdy mógł wziąć udział w uroczystościach, a potem w festynie.

Na równi z uroczystościami religijnymi, obchodzone są sagry, czyli święta smakoszy, organizowane na cześć jakiegoś produktu żywnościowego, np. wina, trufli, kasztanów, dyni czy sera. Dzięki tego typu jarmarkom, można lepiej poznać dany region i włoskie specjały. Według mnie, im mniejsze miasteczko i mniejsza skala danego święta, tym lepiej, gdyż łatwiej jest poobserwować Włochów, to jak się bawią i skosztować miejscowych specjałów.
Parę tygodni temu miałam okazję wziąć udział w bardzo lokalnej sagrze” Sagra degli antichi sapori”- “Festyn antycznych smaków”. Dzieci miały okazję dowiedzieć się jak się robi chleb, oraz własnoręcznie go przygotować, a w domu pozostało tylko pozwolić mu urosnąć i upiec.

Nie może zabraknąć straganów z lokalnymi specjałami

Sagrom często towarzyszy “motyw edukacyjny”, tutaj “antichi mestieri”-“zapomniane zawody”. Urzekła mnie perfekcyjna dbałość o szczegóły i wielkie zaangażowanie.

      

Ten starszy Pan, aż mi podziękował za zrobienie zdjęcia. (wyrób siedliska do krzesła) 

Wyplatanie koszyków 

Zioła i drobne upominki. 

Mennica i wyrób świec 

Cieśla i jego królestwo 

Najstarszy sposób wypieku chleba, po wyrośnięciu bochenki kładziono na drewnianej ławie i przykrywano je dużą pokrywką, na którą nakładano żarzące się drewno. Zadziwiające jest to, że chlebek pieczony tylko “z góry” , cały jest niesamowicie chrupiący.